شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
1 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱
2 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - آن راستگو خروس مجرب
3 - قصیدهٔ شمارهٔ ۳
4 - قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - قطعهٔی گفتهام که دیوانیست
5 - قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - گویی مرا زبان و دهن نیست
6 - قصیدهٔ شمارهٔ ۶ - بر هیچ آدمی دل نامهربان نداشت
7 - قصیدهٔ شمارهٔ ۷
8 - قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - کار من بین که چون شگفت افتاد
9 - قصیدهٔ شمارهٔ ۹
10 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - مرا بدانند آنها که شعر میدانند
11 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱ - چه فضلها بودم گر بحق حساب کنند
12 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲ - وگر بنالم گویند ژاژ میخاید
13 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳
14 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۴
15 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۵ - دوشم شبی گذشت چه گویم چگونه بود؟
16 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۶ - باران بهار در خزان بندم
17 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۷ - درد و تیمار دختر و پسرم
18 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸ - ای وای امیدهای بسیارم
19 - قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹ - چون رعد در جهان فتد آوازم
20 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۰ - یک بهره به بوده همی نمانم
21 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱ - تا مرگ مگر که وقف زندانم
22 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۲ - من در مرنجم و سخن من به قیروان
23 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۳ - شبی سیاهتر از روی ورای اهریمن
24 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - بس باشد این قصیدهٔ ترا یادگار من
25 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵
26 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۶ - در عصر خزانها بهار کرده
27 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷ - در دشتها به وهم دویده
28 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸ - پستی گرفت همت من زین بلند جای
29 - قصیدهٔ شمارهٔ ۲۹ - با من چگونه بودی و بی من چگونهای؟
30 - قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰ - از این حزین تنگدل بندی
31 - قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱ - تواند چنین زیست جاناوری؟
پنل تبلیغاتی فوربیز
طراحی وب سایت تارنما
مرجع شماره موبایل