شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سعدی - رباعی شمارهٔ ۴۰

شمع ارچه به گریه جانگدازی می‌کرد

گریه زده خندهٔ مجازی می‌کرد

آن شوخ سرش را ببریدند و هنوز

استاده بد و زبان‌درازی می‌کرد