شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سعدی - رباعی شمارهٔ ۴۲

تنها ز همه خلق و نهان می‌گریم

چشم از غم دل به آسمان می‌گریم

طفل از پی مرغ رفته چون گریه کند

بر عمر گذشته همچنان می‌گریم