شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خیام - رباعی شمارهٔ ۷۸

دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود

غم خوردن بیهوده نمیدارد سود

پر کن قدح می به کفم درنه زود

تا باز خورم که بودنیها همه بود