شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خیام - رباعی شمارهٔ ۱۶۲

ای دوست حقیقت شنواز من سخنی

با باده لعل باش و با سیم تنی

کانکس که جهان کرد فراغت دارد

از سبلت چون تویی و ریش چو منی