شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سنایی - رباعی شمارهٔ ۱۳۶

رو گرد سراپردهٔ اسرار مگرد

شوخی چکنی که نیستی مرد نبرد

مردی باید زهر دو عالم شده فرد

کو درد به جای آب و نان داند خورد