شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خیام - رباعی شمارهٔ ۱۷۲

در گوش دلم گفت فلک پنهانی

حکمی که قضا بود ز من میدانی

در گردش خویش اگر مرا دست بدی

خود را برهاندمی ز سرگردانی