شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سنایی - رباعی شمارهٔ ۱۷۷

آنی که فدای تو روان می‌باید

پیش رخ تو نثار جان می‌باید

من هیچ ندانم که کرا مانی تو

ای دوست چنانی که چنان می‌باید