شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سنایی - رباعی شمارهٔ ۲۷۵

ای گشته فراق تو غم‌افزای دلم

امید وصال تو تماشای دلم

آگاه نه‌ای بتا که بندی محکم

دست ستمت نهاده بر پای دلم