شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سنایی - رباعی شمارهٔ ۳۷۰

ای سوسن آزاد ز بس رعنایی

چون لاله ز خنده هیچ می‌ناسایی

پشتم چو بنفشه گشت ای بینایی

زیرا که چو گل زود روی، دیر آیی