شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسیسنایی - رباعی شمارهٔ ۳۹۲
باشد همه را چو بر ستارهٔ سحری
دل بر تو نهادن ای بت از بیخبری
زیرا که چو صبح صادق ای رشک پری
هم پرده دریدهای و هم پرده دری
باشد همه را چو بر ستارهٔ سحری
دل بر تو نهادن ای بت از بیخبری
زیرا که چو صبح صادق ای رشک پری
هم پرده دریدهای و هم پرده دری