شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خاقانی - رباعی شمارهٔ ۱۳۵

بخت ار به مراد با توام بنشاند

گردون ز توام برات دولت راند

پروانهٔ بخت را به دیوان وصال

مرفق چه دهم تا ز منت نستاند