شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خاقانی - رباعی شمارهٔ ۱۶۶

خاقانی را آنکه بود سلطان هنر

چون شمع بسی نشست بر کرسی زر

اکنون چو چراغ است به کشتن درخور

بر نطع نشسته اشک ریزان در بر