شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خاقانی - رباعی شمارهٔ ۲۸۷

دل هرچه کند عشق فزون آید از او

شد سوخته بوی صبر چون آید از او

شاید که سرشک خون برون آید از او

کان رنگ بزد که بوی خون آید از او