شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
خاقانی - رباعی شمارهٔ ۲۹۵

خاقانی عمر گم شد، آوازش ده

دل هم به شکست می‌رود، سازش ده

جان را که تو راست از فلک عاریتی

منت مپذیر، عاریت بازش ده