شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عراقی - رباعی شمارهٔ ۶۱

یک عالم از آب و گل بپرداخته‌اند

خود را به میان ما در انداخته‌اند

خود گویند راز و خود می‌شنوند

زین آب و گلی بهانه بر ساخته‌اند