شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عراقی - رباعی شمارهٔ ۱۲۴

آخر بدمد صبح امید از شب من

آخر نه به جایی برسد یارب من؟

یا در پایت فگند بینم سر خویش

یا بر لب تو نهاده بینم لب من