شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
ابوسعید ابوالخیر - رباعی شمارهٔ ۱۴۲

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست

زو داد مکن گرت به هر دم ستمیست

مغرور مشو بخود که اصل من و تو

گردی و شراری و نسیمی و نمیست