شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
ابوسعید ابوالخیر - رباعی شمارهٔ ۲۷۵

عاشق که غمش بر همه کس ظاهر بود

جمعیت او تفرقهٔ خاطر بود

در دهر دمی خوش نزده شاد بزیست

گویا که دم خوشش دم آخر بود