شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
ابوسعید ابوالخیر - رباعی شمارهٔ ۳۸۷

دامان غنای عشق پاک آمد پاک

زآلودگی نیاز با مشتی خاک

چون جلوه گر و نظارگی جمله خود اوست

گر ما و تو در میان نباشیم چه باک