شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
محتشم کاشانی - رباعی شمارهٔ ۶

آن شوخ که تکیه‌گاه او چشم ترست

بازوی شهان چو بالشش زیر سرت

از بس که اساس بستر او عالیست

چادر شب بسترش سپهر گرست