شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سنایی - شمارهٔ ۸۴

ز راه رفتن و آسودنم چه سود و زیان

چو هر دو معنی نتوان همی معاینه دید

یکی بسی بدوید و ندید کنگر قصر

یکی ز جای نجنبید و پیش گاه رسید