شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سنایی - شمارهٔ ۱۱۲

گر مقصر شدم به خدمت تو

بد مکن بر رهی کمانی خویش

بهترین خدمتست آنکه رهی

دور دارد ز تو گرانی خویش