شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سعدی - شمارهٔ ۳۶

شهی که پاس رعیت نگاه می‌دارد

حلال باد خراجش که مزد چوپانیست

وگرنه راعی خلقست زهرمارش باد

که هر چه می‌خورد او جزیت مسلمانیست