شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سعدی - شمارهٔ ۱۲۶

ای غره به رحمت خداوند

در رحمت او کسی چه گوید

هر چند مثرست باران

تا دانه نیفکنی نروید