شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
سعدی - شمارهٔ ۲۱۳

بس دست دعا بر آسمان بود

تا پای برآمدت به سنگی

ای گرگ نگفتمت که روزی

ناگه به سر افتدت پلنگی