شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
انوری - رباعی شمارهٔ ۱۱۸

صد پرده شبی فلک ز من بردارد

تا روز چو شب زپرده بیرون آرد

ار دست شب و روز به شب بگریزد

هر کس که چو روز من شبی بگذارد