شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
انوری - رباعی شمارهٔ ۲۸۵

دردا که فرو شد لب شادی را غم

پر گشت و نگون گشت پیمانهٔ غم

دشواری بیش گشت و آسانی کم

واین ماند ز عالم که دریغا عالم