شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
انوری - رباعی شمارهٔ ۴۴۰

چون دیده فرو ریخت به رخ بینایی

وز دل اثری نماند جز رسوایی

ای جان تو چه می‌کنی کرا می‌پایی

نیکو سر و کاریست تو درمی‌بایی