شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
اوحدی - رباعی شمارهٔ ۱۶۲

یک شهر بجست و جوی آن دوست همه

بگذشته ز مغز و در پی پوست همه

گر زانکه طریق طلبش دانستی

از خود طلبش داری و خود اوست همه