شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۲۳۵

با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست

بی‌هیچ زیان ناله و فریاد تو چیست

گفتا که ز شکری بریدند مرا

بی‌ناله و فریاد نمیدانم زیست