شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسیمولوی - رباعی شمارهٔ ۲۶۲
تا در دل من صورت آن رشک پریست
دلشاد چو من در همهٔ عالم کیست
والله که بجز شاد نمیدانم زیست
غم میشنوم ولی نمیدانم چیست
تا در دل من صورت آن رشک پریست
دلشاد چو من در همهٔ عالم کیست
والله که بجز شاد نمیدانم زیست
غم میشنوم ولی نمیدانم چیست