شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۳۹۹

گویند که عشق عاقبت تسکین است

اول شور است و عاقبت تمکین است

جانست ز آسیاش سنگ زیرین

این صورت بی‌قرار بالایین است