شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۷۷۵

قد الفم ز مشق چون جیم افتاد

آن سو که توئی حسن دو میم افتاد

آن خوبی باقی تو ایجان جهان

دل بستد و اندر پی باقیم افتاد