شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۹۰۷

گر جان داری بیار جان باز آخر

آنجای که برده‌ای ز آغاز آخر

یک نکته شنید جان از آنجا آمد

صد نکته شنید چون نشد باز آخر