شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۱۷۴۶

ای صاف که می شور و چنین می‌گردی

بنشین و مگرد اگر چنین می‌گردی

...

تو بر قدم باز پسین می‌گردی