شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۱۷۵۷

این شاخ شکوفه بارگیرد روزی

وین باز طلب شکار گیرد روزی

می‌آید و میرود خیالش بر تو

تا چند رود قرار گیرد روزی