شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
مولوی - رباعی شمارهٔ ۱۷۶۷

ای آنکه بجز شادی و جز نور نه‌ای

چون نعره زنم که از برم دور نه‌ای

هرچند نمک‌های جهان از لب تست

لیکن چکنم چو اندر این شور نه‌ای