شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۱۷

هر دل که نه در زمانه روز افزون شد

نتوان گفتن که حال آن دل چون شد

بس عقل، که بی پرورش دایهٔ فکر

طفل آمد و طفل از جهان بیرون شد