شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۱۶

آن را که بخود بر سر یک موی سر است

مجهولی او مفرّحی معتبر است

کم شو تو که تا ماندهای یک سر موی

پیری طلبیدنت خطر در خطر است