شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۳۴

دیرست که دور آسمان میگردد

میترسد و زان ترس بجان میگردد

چون دید که قبله گاه دنیا چونست

صد قرن گذشت و همچنان میگردد