شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۱۲

گیرم که جهان به کام دیدی وشدی

زلف همه دلبران کشیدی و شدی

چیزی که ترا هوا بر آن میدارد

انگار بدان همه رسیدی و شدی