شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۷۳

مینشناسد کسی زبان من و تو

بیرون ز جهان است جهان من و تو

دایم چو تو بامنی و من با تو به هم

دوری ز چه افتاد میان من و تو