شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۷

دوش آمد و گفت: خانهٔ ما آخر

روشن بکن ای یگانهٔ ما آخر

وقت است که دست درکش آری با ما

تا کِی گوئی فسانهٔ ما آخر