شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسیعطار - شمارهٔ ۲۹
دوش آمد و گفت: مردمِ دوراندیش
از خویش بجز هیچ نیابد کم و بیش
می بر نتوان گرفت این پرده ز پیش
گر برگیرم ز خویش من مانم و خویش
دوش آمد و گفت: مردمِ دوراندیش
از خویش بجز هیچ نیابد کم و بیش
می بر نتوان گرفت این پرده ز پیش
گر برگیرم ز خویش من مانم و خویش