شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۳۰

گل گفت: چو نیست هفتهای روی نشست

از کم عمری پشت امیدم بشکست

هر چند چو آتشم بدین سیرآبی

بر خاک فتاده میروم باد به دست