شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۷

بیهمدم اگر دمی زنی نقصان است

زیرا که تو را همدم مطلق جان است

چون صبح نیافت همدمی در همه عمر

دم گر چه به صدق میزنی تاوان است