شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۴۴

گر زلفِ بتم نیی تو ای شب بسر آی

تا کی ز درازی تو کوتاهتر آی

وی صبح اگر از دل کُهْ میندمی

یعنی که ز سنگ آخر از پرده برآی