شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۵۶

گر عیاری خشک و ترت سوختنی است

ور طیاری بال و پرت سوختنی است

سر در ره عشق باز زیرا که چو شمع

تا خواهد بود یک سرت سوختنی است