شاعران فارسی زبان
دایرکتوری اشعار پارسی
عطار - شمارهٔ ۵۹

ای آن که دل زندهٔ تو مُرد از تو

ناخورده ز صافِ عشق یک دُرد از تو

عمری است که علمِ شمع میآموزی

چه سود که پروانه سبق بُرد از تو